Czynniki genetyczne, psychologiczne, społeczne i środowiskowe mogą wpływać na nadużywanie alkoholu przez konkretne osoby. Z biegiem czasu u osoby często spożywającej mocne trunki może dojść do zaburzeń normalnego funkcjonowania pewnych obszarów mózgu związanych z doświadczeniem przyjemności, osądu i możliwości sprawowania kontroli nad swoim zachowaniem. Może to powodować pragnienie spożycia kolejnej dawki alkoholu w celu przywrócenia dobrego samopoczucia lub zmniejszenia negatywnych doznań.
Zaburzenia związane z alkoholizmem mogą być łagodne, umiarkowane lub ciężkie, w oparciu o liczbę występujących objawów.
Objawy alkoholizmu:
Nie można zapanować na ograniczeniem ilości spożywanego alkoholu
Podejmowane próby zrezygnowania z picia okazują się nieudane
Osoba uzależniona spędza mnóstwo czasu na piciu i poszukiwaniu środków na pozyskanie alkoholu
Alkoholik odczuwa silną potrzebę napicia się alkoholu i zachęca innych do jego spożycia
Dochodzi do uchybień w obowiązkach w pracy, szkole lub w domu z powodu wielokrotnego nadużywania alkoholu
Osoba uzależniona nie zaprzestaje spożywania alkoholu nawet, jeśli wie, że powoduje ono problemy fizyczne, społeczne lub interpersonalne.
W związku z piciem alkoholu dana osoba rezygnuje z aktywności społecznej i pracy oraz hobby
Korzystanie z alkoholu w sytuacji, gdy może ono stwarzać zagrożenie dla życia i np. podczas jazdy samochodem lub pływania
Rozwija się większa tolerancja na alkohol, alkoholik potrzebujesz go coraz więcej, aby poczuć jego działanie lub uzależniony ma mniejszy wpływ ilość spożywanego alkoholu
Wystąpienie objawów odstawiennych – takich jak nudności, pocenie się i drżenie – jeśli alkoholik nie pije lub pije, aby uniknąć tych objawów. Zaburzenia związane z alkoholem mogą obejmować okresy upojenia alkoholu i objawy odstawienia.
Wyniki zatrucia alkoholem powodują wzrost ilości alkoholu we krwi. Im wyższe stężenie alkoholu we krwi, tym bardziej osoba uzależniona staje się bardziej upośledzony. Nadużywanie alkoholu powoduje problemy z zachowaniem i zmiany psychiczne. Mogą to być niewłaściwe zachowania, niestabilne nastroje, osłabione reakcje, niewłaściwe wypowiedzi, zaburzenia uwagi lub pamięci oraz słaba koordynacja. Może też mieć okresy zwane “zaciemnieniami”, w których ta osoba nie pamięta zdarzeń. Bardzo wysokie stężenie alkoholu we krwi może prowadzić do śpiączki, a nawet śmierci.
Zatrucie alkoholem może wystąpić, gdy nadużywanie alkoholu było ciężkie i długotrwałe, a następnie zostało zatrzymane lub znacznie zmniejszone. Może to nastąpić w ciągu kilku godzin do czterech lub pięciu dni później. Objawy to pocenie się, szybkie pulsowanie serca, drżenie rąk, problemy ze snem, nudności i wymioty, omamy, niepokój i pobudzenie, niepokój i czasami drgawki. Objawy mogą być na tyle poważne, że mogą doprowadzić do pogorszenia możliwości wykonywania obowiązków zawodowych.
Czynniki ryzyka związane z zaburzeniami związanymi z alkoholizmem
Picie zbyt często przez dłuższy okres czasu może prowadzić do problemów związanych z zapanowaniem na ilością i częstotliwością doprowadzania się do upojenia alkoholowego.
Osoby, które zaczęły pić od najmłodszych lat, są narażone na większe ryzyko zaburzeń związanych z alkoholizmem. Zdarza się spożywanie alkoholu już u nastolatków, ale zaburzenia w nadużywaniem występują najczęściej w wieku 20 i 30 lat. Alkoholizm może jednak ujawnić się w dowolnym wieku.
Ryzyko nadużywania alkoholu jest wyższe u osób mających rodzica lub innego bliskiego krewnego, który ma problemy z alkoholem. Mogą mieć wpływ na to czynniki genetyczne.
Alkoholizm często występuje u osób z zaburzeniami psychicznymi, takimi jak niepokój, depresja, schizofrenia lub zaburzenia dwubiegunowe.
Mając przyjaciół lub bliskich partnerów, którzy piją regularnie, może zwiększyć ryzyko wciągnięcia się tej osoby w nadużywanie alkoholu. Ponadto dla młodych ludzi wpływ rodziców, rówieśników i innych wzorców roli może mieć wpływ na wejście w chorobę alkoholową.
